Serwis korzysta z plików cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę, że będą one umieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo zmienić ustawienia dotyczące plików cookies w swojej przeglądarce.

MENU
Znajdź wydarzenie wybierz odbiorcę, miejsce oraz rodzaj wydarzenia, które Cię interesuje
78. rocznica rozstrzelania więźniów Pawiaka. Magdalenka (28-05-2020)


28.05.2020 - 78 rocznica rozstrzelania więźniów Pawiaka na wzgórzach Magdalenki. Śledź posty w wydarzeniu na fanpage GOK Lesznowola - kliknij: 78. rocznica rozstrzelania więźniów Pawiaka - online

Ważne:

Ze względu na zagrożenie epidemiologiczne w Polsce uprzejmie informujemy, iż uroczystość ograniczy się tylko do Mszy świętej oraz złożenia kwiatów przez delegacje w Miejscu Pamięci w magdaleńskim lesie.

Uwaga!
 
Co roku zapewnialiśmy autokary, którymi goście z całej Polski, uczestniczący w uroczystości w Muzeum Pawiaka w Warszawie, przyjeżdżali na Miejsce straceń do Magdalenki na uroczystości w tym miejscu. Tym razem, ze względu na sytuację epidemiologiczną autokarów nie będzie. Bardzo prosimy o nie branie w tym roku osobistego udziału. Uroczystość będzie kameralna, wezmą w niej udział organizatorzy - ze względów bezpieczeństwa oraz obostrzeń dotyczących zakazu zgromadzeń prosimy o obejrzenie transmisji online.
 

Zachęcamy do zostania w domu. Transmisja na żywo z nabożeństwa odbędzie się 28 maja 2020 r. o godz. 15.00 na fanpage Parafia św. Marii Magdaleny w Magdalence

Odbędzie się też relacja z uroczystego złożenia kwiatów w Miejscu Pamięci.
 
#zostańwdomu
 

78 lat temu...

     W nocy 28 maja 1942 roku, oprawcy tajnej niemieckiej policji - gestapo rozstrzelali w lesie w Magdalence dwustu dwudziestu czterech więźniów Pawiaka, wśród których było między innymi siedem kobiet wyniesionych na noszach ze szpitala więziennego oraz piętnaście kobiet przywiezionych z obozu Ravensbruck.

    Egzekucja więźniów odbyła się w Lesie Sękocińskim, na terenie majątku Łazy pod Magdalenką. Rozpoczęła się o godzinie 4 rano. Poprzedniego dnia wojsko niemieckie wojsko kopało rowy, a po dokonaniu mordu i po zakopaniu w nich ofiar, zamaskowano je małymi brzozami. Rozstrzelanych chowano bez żadnych dowodów tożsamości.

 

O tragicznym dniu 28.05.1942 r. z miejsca mordu
opowiada p. Joanna Gierczyńska - Kierownik Muzeum Więzienia Pawiak w Warszawie

 

      Szacuje się, że na około 100 tys. więźniów, którzy przeszli przez Pawiak w latach 1939 - 1944 - 37 tys. zginęło w egzekucjach, zostało zamordowanych w czasie przesłuchań na Szucha lub w celach, albo zmarło w szpitalu więziennym. Egzekucje na więźniach odbywały się początkowo w ogrodach sejmowym i uniwersyteckim, od grudnia 1939 do lipca 1941 r. na skraju Puszczy Kampinoskiej w pobliżu wsi Palmiry. Od jesieni 1941 r. miedzy innymi w Szwedzkich Górach, Wólce Węglowej, Laskach, na wydmach Łuże, w Lasach Kabackich, w Lasach Chojnowskich koło Stefanowa, w Bukowcu koło Jabłonny oraz tutaj - w Magdalence.

Relacja z wydarzenia:


78. ROCZNICA EGZEKUCJI WIĘŹNIÓW PAWIAKA

78 lat temu w Magdalence Niemcy dokonali egzekucji na więźniach Pawiaka. W Lesie Sękocińskim zamordowali 224 osoby.

W tym roku, ze względu na czas trwania pandemii COVID-19 uroczystości upamiętniające to wydarzenie miały charakter symboliczny. Rozpoczęły się w Warszawie złożeniem kwiatów przed Pomnikiem Drzewa Pawiackiego. O godzinie 15.00 w kościele pw. św. Marii Magdaleny w Magdalence odprawiona została msza św. w intencji pomordowanych, a po mszy Wójt Gminy Lesznowola – pani Maria Jolanta Batycka-Wąsik skierowała ciepłe słowa do rodzin naszych Bohaterów przypominając też tło historyczne wydarzeń. Całość uroczystości była transmitowana na portalu społecznościowym parafii.

Po mszy świętej delegacje przedstawicieli samorządu Gminy Lesznowola,  Muzeum Więzienia Pawiak oraz Towarzystwa Przyjaciół Miejscowości Magdalenka i Sękocin oddali hołd pomordowanym składając kwiaty i zapalając znicze w Miejscu Straceń.

Egzekucja odbyła się 78 lat temu – 28 maja 1942 r. Dwa dni wcześniej, 26 maja 1942 r., dwaj oficerowie Sicherheitsdienst dokonali oględzin terenu w pobliżu Magdalenki. Polską służbę leśną poinformowano, że teren będzie niedostępny ze względu na przewidziane ćwiczenia wojskowe i zakazano ludności wstępu do lasu. Następnego dnia pod pozorem manewrów wykopano trzy podłużne doły.

Formowanie transportu na egzekucję rozpoczęło się późnym wieczorem 27 maja i przebiegało w wielkim pośpiechu. Więźniów zabierano z cel niespodziewanie, przy wrzaskach, biciu i kopaniu ze strony wachmajstrów i gestapowców. Kaci uniemożliwiali ofiarom nawet założenie ubrania, dlatego wielu osadzonych opuszczało cele w samej bieliźnie. W przekonaniu, że jest to transport śmierci, utwierdzała okoliczność, iż nie pozwolono zabrać rzeczy osobistych ani nie wydano żywności na drogę. Zwiastunem strasznej zbrodni stała się także gwałtowna burza z piorunami, która właśnie wtedy rozszalała się nad Warszawą.

Więźniów oddziału męskiego wywołanych z poszczególnych cel zebrano na oddziale V, a następnie przeprowadzono do kaplicy więziennej. Podobnie wypadki potoczyły się na oddziale żeńskim – Serbii: wybrane na egzekucję kobiety gestapowcy umieścili w kaplicy.

Między godzinami trzecią w nocy a dziewiątą rano ofiary wywieziono do Lasu Sękocińskiego koło Magdalenki. Egzekucja rozpoczęła się o godzinie czwartej rano na terenie majątku Łazy, gdzie dzień wcześniej wojsko niemieckie wykopało rowy. Wówczas zostali zamordowani ludzie reprezentujący różne środowiska i grupy społeczne, między innymi lekarz prof. dr med. Leon Pękosławski, działacz socjalistyczny Gustaw Karol Lewestam, członek Stronnictwa Pracy Franciszek Kwieciński, dziennikarz Jerzy Roman Szyszko czy organizator Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) na terenie Pomorza mjr Józef Ratajczak. W egzekucji koło Magdalenki zginęło dziewięciu funkcjonariuszy polskiej straży więziennej pełniących do momentu aresztowania służbę na Pawiaku. W grupie rozstrzelanych więźniarek było 15 ravensbrüczanek z pierwszego transportu, który odszedł z Pawiaka 22 września 1941 r. Ciążył na nich wyrok śmierci za działalność w konspiracji skierowaną przeciwko Rzeszy Niemieckiej. W styczniu 1942 r. trafiły ponownie na Pawiak.

Ofiary zamordowano strzałami z broni maszynowej i spoczęły One w trzech położonych obok siebie zbiorowych mogiłach. Aby ukryć ślady zbrodni, Niemcy zamaskowali miejsce egzekucji, zasadzając tam małe brzózki.

Stracono 202 mężczyzn i 22 kobiety.

 

 

Zdjęcia z wydarzenia: